آموزش عکاسی دیجیتال در پرینت ایکس
فصل اول: انواع دوربین
تقویت مهارت عکاسی به این است که بتوانید کنترل کامل دوربین خود را بدست بگیرید. اکثر گوشی های هوشمند و دوربین های جیبی شما را از برخی امکانات عکاسی مثل قابلیت تنظیم نور محروم می کنند. برای اینکه بهترین بهره را از این دوره رایگان عکاسی دیجیتال ببرید بهتر است از دوربین bridge یا از دوربین هایی با قابلیت تعویض لنز استفاده کنید. پیشنهاد ما این است که از دوربین هایی که قابلیت تعویض لنز دارند (که به اصطلاح به آنها دوربین های system می گویند) استفاده کنید چرا که همانطور که از نام آنها مشخص است می توانید برای اهداف و کارهای مختلف از لنز های متفاوتی استفاده کنید. حتی می توانید با افزودن ابزارها و امکانات مختلف مثل قلاش، قابلیت های دوربینتان را ارتقا دهید.
دوربینهای با قابلیت تعویض لنز به دو دسته تقسیم می شوند:
1. دوربین دیجیتال تک لنزی بازتابی (DSLR = digital single lens reflex)
2. دوربین بدون آینه (mirrorless)
مطالعه بیشتر : DSLR یا Mirrorless کدام دوربین عکاسی بهتر است؟
دوربین چگونه تصاویر را ثبت می کند؟
درون هر دوربین دیجیتال یک سطح حساس به نور قرار دارد که به آن سنسور دیجیتالی می گویند. وقتی دکمه “شاتر” یا گرفتن عکس را فشار می دهید، آن سنسور دقیقا همان میزان نوری را که به آن تابانده می شود ثبت و ذخیره می کند. بعدا این اطلاعات به داده ای می شود که قرار است عکس دیجیتالی را تشکیل دهد.
دیدن نور
نور یا مستقیم به دوربین می رسد(مستقیما از طریق منبع نور) که به آن نور تابشی (incident light) می گویند، یا اینکه قبل از رسیدن به دوربین از طریق اشیا منعکس می شود که به آن نور بازتابی (reflected light) میگویند. (در تصویر فوق، 1 نور تابشی و 2 نور بازتابی است)
برای مطالعه: تفاوت نور تابشی با نور بازتابی
نوردهی یک عکس
یک سنسور دیجیتالی با میلیون ها حفره های میکروسکوپی پوشانده شده است که به آنها فتوسایت (photosite) می گویند. وقتی در معرض نور قرار میگیرد ذرات نور(فوتون ها) به درون فتوسایت ها میافتند. وقتی نوردهی به پایان میرسد، دوربین دقیقا تعداد فوتون ها را در هر فتوسایت میشمارد و از این اطلاعات برای ساخت عکس استفاده میکند. قسمت های تاریک عکس، همان قسمتهایی هستند که در آن فوتونهای کمتری توسط فتوسایت ها دریافت شده است. نواحی روشن تر، قسمتهایی هستند که در آن فوتونهای بیشتری ضبط شده است.
تبدیل نور
برای ایجاد یک تصویر شارپ (شفاف)، نور باید مستقیما بر روی سنسور فوکوس شده باشد. و این کار به وسیله یک سیستم نوری شیشهای (یا پلاستیکی) به نام “لنز” صورت میگیرد. میزان نوری که به سنسور میرسد به وسیله دو مکانیزم فیزیکی کنترل میشود. اولین مکانیزم، وجود یک عنبیه درون لنز است که به آن دیافراگم(روزنه) میگویند. دومین مکانیزم، یک پرده مکانیکی به نام “شاتر” است که مستقیما در مقابل سنسور قرار دارد. این دو کنترل، به مثابه شیر آب عمل میکنند که به شما اجازه میدهند جریان فوتونهایی که به سنسور میرسد را ببندید(قطع کنید) یا باز کنید. وقتی دکمه شاتر را فشار میدهید، شاتر باز میشود تا سنسور را آشکار کند، و برای مدت زمانی باز میماند که به آن زمان “سرعت شاتر” میگویند، و بعد بسته میشود. دوربین نور را آنالیز میکند و تصویری ایجاد میکند که در کارت حافظه ذخیره میشود.
ترفند برای حرفه ای ها
اگر هیچ فوتونی توسط فتوسایت دریافت نشود، آن نواحی در عکس نهایی سیاه خواهد شد و به این حالت نوردهی نا کافی یا underexposed می گویند.
ترفند برای حرفه ای ها
اگر فتوسایتها به اندازه ظرفیتشان پر شوند، ناحیه ثبت شده در عکس سفید خواهد شد و به آن نوردهی بیش از حد یا overexposed میگویند.